Ne dedik insanoğlu uzun yıllar bir yaşam yaşar.bir günü bir güne uymayan bir günü bir güne benzemeyen bir şekilde.Belki de bu yüzden böyle yalanlarla bir an baş başa kalmış, yalanı kendine bir kılıf yapmış bir haliyle bu alemde yaşar gider.
Yalan söylemek çoğunluğu bir palavra bir heves sanıyla söylenir.zira insanoğlunda gönül rakabeti denen gizli bir duygu vardır.Karşısında ki dostu da olsa düşmanı da olsa ondan hiç aşağı kalmamayı yeğler. Sanki ona bir ders bir ödev gibi bir hali vardır.Belki de o an söylediği yalanın farkına bile varmaz.Sadece atar tutar.Lafının nereye vardığını varacağını hiç düşünmez.Sadece ortama uyum sağladım sanır.Hani biraz da karşısındakinden aşağı kalmamak içinde olabilir.
Peki gerekli yalan da neymiş diye başlık atıldı.Belki de bu yazarın yeni bir buluş mu diye de düşünülebilir.
İşte insan oğlunun yaşamı boyunca bazı gerekli yalanlar söylemesi icap ediyor.Böyle gerekli yalanları yazıma sokmak için biraz da marifetli olmak gerekiyor,ama ben yalana değindim hatırladığım bir iki gerekli yalanı sıralamaya çalışayım.
Borçlu, komşusuna varır,
—-Komşu ocağına düştüm,zor durumdayım.Bana bu kez yardımcı olmanı rica ediyor aman diliyor, yalvarıyorum.Sen bilirsin biraz yardım et eyle.
Ne demişler komşuluk hakkı HAK’kın hakkı.Elbette varlıkta darlık olmaz.Kapısına gelende kapı bir komşu,Ne yapsın ne eylesin hiç olmazsa bu komşuluk hakkına uyup komşusunun sıkıntısına yama olup yardımcı olsun.Niyetler iyi sağ duyu kuvvetli.Yalnız komşu emaneti vermezden evvel,bir nevi nasihatler,komşusunu uyarır ikaz eder.
—Bak komşu seni boş çevirmeğe niyetim yok.Olsun dünya hali.ben sana yardım ederim ama,önümde benim de kendime göre işim gücüm var, emaneti şu tarihlerde iade etmen gerekir ki,bende sıkıntı yaşamamalıyım.
Komşu biraz açık kapı buldu ya,lafın bini bir para, efendim ne demek olsun,inanın demiş olduğunuz zamane bile kalmadan emaneti getiririm,buna hiç şek ve şüpheniz olmasın.”Gerçi böyle olayları hadiseleri filmlerde çok izledik”.
Nihayet komşu komşusunun ihtiyacını savar,üstelik çayını kahvesini de ikram ederek.İki komşuda huzurlu mutludur.birisi zaruriyetten kurtulduğundan dolayı,öbürü de bir komşuya yardımcı faydalı olduğundan dolayı.
Eh zaman bir su misali hızlıca gelip geçmektedir. Önceden konuşulan zaman gelir çatar.Borçlu komşu hiç yol üstünde görünmez.Dışarı çıkmaz gibi bir hal yaşar.Sanki saklambaç oynanır bir vaziyet hasıl olur komşulukta.
Alacaklı komşu nihayet çalar kapısını komşusunun.Önceleri evde olmadığın beyan edilir.Ardından bir nevi ev de yakalanır.Borçlu mahcuptur utanır bir hali vardır.Borçlu komşusunun niçin geldiğini gayet iyi bilir.Ve eğer boynunu dobra dobra yalan söyler.Zira o an sığınacağı tek tutanaktır borçlu için yalandır.Denize düşen yılana sarılır misali.
Bin dereden su getirir,ama elinde bir tek kap kaçak olmamaksızın.Bin bir türlü bahane yaratır yalnız içinde,hepsinin üzeri açıktır.Anlaşılmayacak bir yanı yoktur.Sadece verdiğ sözün altında ezilir.Vaat ettiklerine ulaşmaklığı yaşar.Ve gerekli yalanları sağ duyu sayesine sallar da sallar.
Bir başka gerekli yalanı işleyelim.İki dosttur onlar ta ezelden beri.Yalnız ikiside ayrı ayrı muhitin insanlarıdır.Birbirlerini ayda yılda bir görür şekilde yaşayıp giderler.Ama iki eski dosttur onlar.Zira ikisi uzun bir zaman askerliği aynı ranzada yan yana yatmakla,aynı masada aynı karavanayı yemekle, aynı mataradan su içmekle dostlukları pekişmiş,yıllardır bir dostlukları süre gider.
İşte böyle günlerden bir gün birisinin komşu oğluna diğer dostunun yöresinden bir kıza talip olunur. Fakat erkek tarafı kız hakkında biraz malumat toplamayı ister.Fakat o yörede fazla bir tanıdığı bildiği de yoktur.En nihayet erkek tarafı bu konuyu komşusuna açar.Komşusu da ona iyilik düşüncesiyle asker arkadaşının olduğunu,ondan biraz da olsa bir şeylerin öğrenilebileciğini söyler.
Devam edecek…
