Haberin var mı ey kemikten kafes?
Hallanıp gezdirir gaflet uykusu.
Günah tozuna batmış kuştur nefes,
Uçunca sezdirir gaflet uykusu.
Ektiğin biçmektir kime ettiğin,
Kuş uçar kafesten boştur emeğin.
Bir gün toprak olacak etin kemiğin,
Gayeni çizdirir gaflet uykusu.
Göç etti dünyadan nice sultanlar,
Viran olup gitti güzelim hanlar.
Hepside günahsız geldi insanlar,
Yakınca kızdırır gaflet uykusu.
Gaflet uykusundan kaldır başını,
İnsan dikecek insanlık taşını.
Kara tobrak saklar gerçek naşını,
Dalınca bezdirir gaflet uykusu.
Dünya dilberine gönül bağlama,
Çıkıpta yolundan hadsiz çağlama.
Yan derdine gafil olup ağlama,
Nefsini ezdirir gaflet uykusu.
Dünya dilberinin aşkı hüzündür,
Düğün bayram şaka,ömür güzündür.
Bil Amentüyü valla son kozundur,
İmansız sızdırır gaflet uykusu.
Yığdığın variyet bakar ardından,
Üç endeze bezdir DAMAD varından.
Emel defterin gelirse sağından,
Şeytanı tezdirir gaflet uykusu.
GÖRMEDİM
Hey gidi DAMAD’ım şaşkınım dünden,
Mutluluk yolumda yarmış görmedim,
Karamsarlık bağlamış dört bir yönden,
Umutlar tükenip yanmış görmedim.
Feleğin rüzgarı estirdi geçti,
Sevgiyi kaygılar yitirdi geçti.
Riyalar gerçeği bitirdi geçti,
Alemi nademet sarmış görmedim.
Anlamsız yarıştım bilgi aradım,
Cahalet kurlandı biraz ıradım.
Bir dilim ekmeği bala buladım,
Kötü bir niyete varmış görmedim.
Kuru gaflet hep güvendim sağlığa,
Bir ömür tükettim üç beş aylığa.
Kulun DAMAD pek aldanmış varlığa,
Dünya varlığı bir narmış görmedim.
