“Masallarla büyüdük. Bir varmış, bir yokmuş. Bir Özge varmış, bir Özge yokmuş. Sevgi geldi saygı geldi cihana, biz yarattık dediler. Bizler sevmesini saymasını öğretmeye geldik cihana”
Bir genç insanımız, bir kızımız gözünü kan bürüyenler tarafından katledildi. Onun ismi Özgecan’dı. Fatma, Hesna, Monika, Nadia, Chan Li de olabilirdi. Nice Özgecanlar var yeryüzünde. İnsanlık neyi bekliyor? Bizler neden kana doymuyor, neden yaratılandan utanmıyoruz?
Bir çok insan tepkilerinde suçluların en ağır şekilde cezalandırılması isteğini topluma mal ettiler. Özgecan’ın dün akşam TV de izlediğim, bir cümlesini yazımın başına aldığım babası ise, sabır timsali haliyle sokağa dökülen insanların tepkilerine teşekkür etmekle birlikte, sadece suçu işleyenin değil suçu işleten sebeplerin cezalandırılmasını, tekrarı olmaması için sebeplerin kaldırılmasını anlatmaktaydı ve bunu yüce kitabımızdan üç sureyi işaret ederek yapıyordu.
“Ben milletimizden çok şey bilmem ama, Ma’un Suresi’nin, Ali İmran Suresi’nin 103. ayetini ve Asr Suresi’ni okumalarını tavsiye ediyorum. Bu ayetler bana göre çok önemli. Doğru yolu bulmak, doğru yolu seçmek, doğru yolda yürümek çok zor. Malum, dünya geçimini sürdürmek için çalışıyoruz. Gözümüz körleşiyor, kulaklarımız sağırlaşıyor. Herkes kalbindeki sesi iyi dinlesin. Bana yıllarca neler olabileceğini anlattılar ama ben anlamadım. Gözlerim kör, kulaklarım sağır vaziyette dünyanın peşinde koştum durdum”
“Devletimiz zeval görmesin. Milletimiz necip, güzel bir millet. Güzel gönüllü insanlar var. Ben öncelikle kendim için şunu söyleyeyim; ben günahkarların günahkarı, fakirlerin fakiri, acizlerin acizi bir garibim. Rabbim özel yaratmış, güzel yaratmış, çok sevdi yanına aldı. Bu memlekette artık ikilik olmasın. Bu vahim olayı yapan insanlara da zulmedilmesin, adaletin karşısına çıkıp cezalarını çeksinler. Allah onların analarına, babalarına da yardımcı olsun.”
“Sevmekten başka bir çıkar yolumuz yok. Teslim olursak içimizdeki bütün güzellikler ortaya çıkacak. Savaşırsak, sonunda nefsimiz kazanacak ve analar, babalar ağlayacak, meleklerin kanatları koparılacak, meleklerin çığlıklarını kimse duymayacak. Duyduğumuz kulaklarımızın, gördüğümüz gözlerin aslında bir anlamı yok. Memlekette herkes bir şey söylüyor; biz ne ocuyuz, ne bucuyuz, şanı yücelerden yüce olan Türk milletinin bir ferdiyim, evladıyım. Allah devletimize zeval vermesin. Güzel gönüllere sahip olan bu milletten Allah razı olsun. Devlet büyükleri, ali cenapları teker teker herkes aradı, baş sağlığında bulundu. Hepsine ayrı ayrı şükranlarımı ve minnetimi bildirmek istiyorum.”
Uyan ey insan ve utan insanlığından.
Yaz kızım,
Bizi insanlıktan çıkarıp, gözümüze kan bürüten iyilik düşmanlarının aramızdan ayıklanması, kötülüğün yok edilmesi için bize gönderilenleri hatırlatan Mehmet Aslan’ın ve ona eşlik eden sağ duyuluların uyarısı ile, yaratılış hikmetini unutan özümüzü bularak yeniden ıslahımıza…
Yine yaz,
Bize tebliğ olunan iyiliğe yönelmeyip, doğu yolu gösterecek yeni elçi gelmeyeceğini bilmemize rağmen, Yaratan’a isyanla vahşetin müsebbibi oluyorsak bilelim ki bu bizim için kıyamettir.
“İyilikle kötülük eşit olmaz. Sen, en güzel olan bir tarzda (kötülüğü) uzaklaştır; o zaman, (görürsün ki) seninle onun arasında düşmanlık bulunan kimse, sanki sıcak bir dost(un) oluvermiştir. Buna da, sabredenlerden başkası kavuşturulamaz. Ve buna, büyük bir pay sahibi olanlardan başkası da kavuşturulamaz. (Fussilet Suresi, 34-35)”
