GEÇMİŞ ZAMAN OLUR Kİ
İÇİMİZDEN BİRİ -2-
“ RADYO İŞLİ ”
“1918 16 Ağustos’unda bu evde doğdum. İlkokulu 1932’de Misak-ı Milli Mektebi’nde bitirdim. O yıllarda Gerede’de ortaokul olmaması ve imkânsızlıklar nedeniyle Bolu’da bulunan ortaokula fırsat bulup gidemedim.
1932’de kunduracılığa başladım. 10 ay çalıştıktan sonra 15 yıl marangozlukta çalıştım. Bu süre içinde, 1944 depreminden sonra 7 yılı Ankara’da olmak üzere mobilya imalatı yaptım. Ankara’da bulunduğum sırada Akşam Sanat Okulunda okuyup, küçükten beri merak ve ilgi duyduğum radyoculuk kursuna devam ettim. 1950’de Gerede’ye gelerek şu anda Aygaz bayiinin bulunduğu dükkânda Radyo Tamir dükkânı açtım. Berber Rafet’le ortadan ikiye bölünmüş bir dükkânı kullanıyorduk. 2 yıl burada çalıştıktan sonra 1952’de Belediyeye elektrik hat memuru olarak girdim. 1958’de bu işi bırakarak yeniden Ziya Gökalp ilkokulunun (şimdiki Halil Nom İlköğretim Okulu) doğusundaki, eski marangozlar ve oto tamircilerinin bulunduğu yerde radyo tamir dükkânı açtım.
Radyo tamirciliğini seçmemdeki neden elektroniğe olan ilgimden kaynaklanıyordu. Zaten Ankara’ya da bu nedenle gitmiştim. O yıllarda Gerede’de bu konuyla ilgili hiçbir çalışma ve bilgi yoktu.
Radyo Gerede’ye ilk defa, 1927 veya 1928’de Büyük Caminin kuzey batısında bulunan ve daha sonra yıkılan (1944 depreminden önce) binada bulunan Halk Evine geldi. Bu radyo lambalı, 5 kw gücünde idi ve akü ile çalışıyordu. Ankara Radyosu’nu dinleyebilmek için Halk Evi üstünden çan saatine (çalar saate) anten yapmışlardı. Lambalı olduğu için açma düğmesi çevrildiğinde flamanın ısınması için bir süre bekleniyordu. Halk Evindeki radyo çok uzun süre kullanılamadı. Çalıştırma hatasından dolayı bir süre sonra yanmıştı.
1935 yılında Halk Partisi binasında (Şimdiki Yunus Çufa Kahvesi) Gerede dışından müzik aletleri ve bando ekibi hocası getirilerek Geredelilerden bir bando ekibi kurulmuştu. Aynı yıllarda getirilen akülü lambalı bir radyo da güneş saatinin (Zümrüt taksi yazıhanesi önündeki şimdiki mini parkta) üzerine konularak halka haberler dinletilmişti. Zaten Gerede’ye ilk gelen radyodan da Ankara Radyosu yayını akşamları iki üç saat dinlenebiliyordu. Sonra sabah ve öğle programlarında haberler dinlenirdi.
O zamanlar Gerede’de elektrik yoktu. İlk defa 1937 yılında Demirciler Mahallesinde, Belediye Başkanı İhsan Yalçın zamanında, Almanlar tarafından elektrik santrali yapılarak 1937’nin Ekim ayında Gerede’ye elektrik verildi. Elektrik mevsimine göre akşamları verilerek gece kesilmekteydi.
1937 de evlendim. 1940 Haziran’da askere gittim. 2. Cihan Harbinin geçtiği yıllarda muhabere telgraf olarak askerliğimi yaparak, 1943’ün Kasım’ında terhis oldum. Asker dönüşü marangozluğa başladım. 1944’ün 1 Şubat’ında meydana gelen depremin oluşturduğu zor şartlar ve işsizlik nedeniyle bir süre Ankara’ya giderek yine marangozlukta çalıştım. Dönüşte tekrar radyoculuğa başladım.
Tamir ettiğim radyoların parçalarını İstanbul’dan getiriyordum. Başlangıçta parça bulmak çok zordu. 1960’lı yıllarda kolayca bulunabilmeye başladı. Hiçbir hazır elektronik şema kullanmadan kendi çizdiğim şema ve planlarla imal ettiğim radyolara marangozluğun verdiği beceri ile ağaçtan kutular, kabinler yapıyordum. Radyo imal etmenin yasak olduğu yıllardan sonra yaptığım radyolara RADYO İŞLİ markasını koymuştum. Önceleri lambalı, sonra transistorlu birçok radyo, petrol ofisleri, camiler ve özel istekler için amplifikatör (45-100 watt) imal ve tamir ettim. Bazen de eski lambalı, bataryalı radyoları transistorlu hale getirirdim. İmal ettiğim radyoların hemen hepsinde aynı özellikler mevcuttu.”
Not: Yer isimleri ve şahısların durumu, çalışmanın yapıldığı 2001 yılına göredir.
Devam edecek…
