Eskişehir’de, kamp gereçleri edinmek amacıyla ahşap oymacılığına başlayan 52 yaşındaki Varol Yavuz, evinin bahçesinde kurduğu atölyede İskandinav kültürüne ait kuksa (guksi) bardak üretimi yaparak hobisini gelir kapısına dönüştürdü.
Gençlik yıllarından itibaren doğaya merak saran Yavuz, arkadaşlarıyla birlikte birçok kamp ve doğa yürüyüşüne katıldı. Bu etkinliklerde doğada günlerce kalan Yavuz, ağaç parçalarından kaşık, tabak, bardak gibi gereçler işleyerek ahşap işlemeciliğine yöneldi. Yavuz, 8 yıl önce başladığı bu uğraşında farklı bıçak türleri edinerek malzemeyi oyma işlemlerine başladı.
Başlangıçta evinin balkonunu atölye olarak kullanan Yavuz, işleme aletlerinin artmasıyla birlikte ayrı bir odaya ihtiyaç duydu. Kısa süre sonra evinin bahçesindeki depoyu atölyeye çeviren Yavuz, genişleyen çalışma alanı sayesinde yeni cihazlar edinme fırsatı buldu. Atölyesinde ustalaşan Yavuz, İskandinav kökenli kuksa bardakları, Göktürk kültürüne ait motiflerle yeniden yorumlayarak üretmeye başladı.
Yavuz, ısıya ve sıvıya dayanıklı, tek parçadan oyarak ürettiği özel yapım eserleri internet üzerinden talep edenlere satmaya başladı. Yavuz, çalıştığı fabrikadan emekli olduktan sonra neredeyse haftanın her gününü atölyesinde geçiriyor. Kuksa bardaklarının sağlıklı olmasının yanı sıra, özgün bir hikayeye sahip olduğuna dikkat çekiyor. Anadolu’daki “çamçak” ile benzerlikler taşıdığını belirten Yavuz, kullandığı odun blokları için ağaç kesmediğini, sanayideki artıkları kullandığını ifade ediyor.
Genellikle huş, kök ceviz ve zeytin ağaçlarını işleyen Yavuz, ahşap işleme sürecinde kimyasal madde kullanmadığını vurguluyor. “Kuksa sağlıklı olması için tamamen organik bir tasarımdır. Ahşap ve keten tohumu yağı kullanıyorum. Boya, vernik gibi kimyasalları asla kullanmıyorum, neticede bu gereç ağzımızla temas ediyor. Rahat rahat çayımızı kahvemizi içebiliyoruz.” diyor.
Ahşap işlemenin meşakkatli bir süreç olduğunu belirten Yavuz, ağaç bloklarını belirlediği ebatlarda keserek işe başladığını anlatıyor. Şablon veya kalıp kullanmadığını söyleyen Yavuz, “Üzerini kalemle çizdikten sonra oyacağım noktaya geliyorum. Ahşabın düzgün ve çatlak olmadığına emin olduktan sonra içini boşaltıyorum.” şeklinde açıklıyor. İçini oyduktan sonra zımparalama işlemleriyle son aşamaya getiriyor.
Hobi olarak sürdürdüğü bu uğraşında sosyal medyada paylaşımlar yapan Yavuz, sipariş verenler olursa onlara özel üretimler yapıyor. Atölyesi için büyük emek verdiğini belirten Yavuz, “Yeri geldi taksitle, yeri geldi para biriktirerek alet, cihaz aldım. Bu şekilde atölyem genişledi.” diyor.
Ahşapla ilgili daha birçok planı olduğunu belirten Yavuz, “Bu işlerle ilgilenenler bilirler, işlemeciliğin sonu yok. Ahşapla başlıyorsunuz, daha sonra ahşabı işleyen bıçağı yapmaya çalışıyorsunuz.” ifadelerini kullanıyor. Atölye ortamının kendisine stresli yaşam koşullarını unutturduğunu söyleyen Yavuz, “Atölyeme girdiğim zaman onları dışarıda bırakıyorum.” diyor.
Sonuç olarak, Varol Yavuz, ahşap oymacılığı ile hem keyifli vakit geçiriyor hem de bu tutkusunu ekonomik bir kazanca dönüştürüyor.
(Haber Merkezi)
