Allah’ım bu nasıl bir acı? Bu nasıl bir üzüntü? Şu mübarek zamanlarda sen Allah’ım bu güzel insanı Gerede’mizin insanlarından ayırdın hikmetinden sual olunmaz ya Rabbim!
Mehmet Çongar kısa zamanda Gerede insanları üzerinde derin tesirler bıraktı. Şu mahşeri kalabalıkta neyin nesi? Gerede’nin ufukları neden kararmış, Her insana mı değdin bu şehirde güzel kardeş, her insanımıza mı iyilik yapma zamanın oldu bu kadar kısa zamanda, koskoca şehrin kalplerine nasıl yerleştin? Örnek oldun hepimize.
Ey yüce gönüllü adam bu şehrin insanları olarak sana vefa borçluyuz, bugün buradayız omuzlarımızdasın. Keşke bu şehir seni omuzlarında Ankara’ya taşıyabilseydi. Belli ki Rabbim seni Geredeli den daha çok sevdi…
Mehmet Çongar ilçede iktidar partisinin halk nazarında ki en etkili adamıydı. Partisinden olmayanları, partisinin politikalarını şiddetli eleştirenleri ayrı bir kategoriye koyabilirdi ayrıştırmadı. Mehmet Çongar sadece iktidar partisi hayranları için koşuşturabilirdi, O bütün şehrin garibanları için çalıştı. Mehmet Çongar tevazu abidesiydi asla kibirlenmedi. 7 den 77 ye herkesi sabırla dinlerdi ve derdine çare arardı öyleydi.
Ey yüce gönüllü adam makamlar seni değiştirmedi sen makamları güzelleştirdin. 3 kuruş 5 kuruş hesapları arasında çürüyen düşüncelerin, eylemlerin arasında sararmaya yüz tutmuş ağaçlar arasında yeşili her tonuydun, umuttun! Seni son yolculuğuna uğurlamak için gelen genç yaşlı şu mahşeri kalabalık derki ucu ucuna kazanılmış zaferlerin mimarı sensin, biz senden razı geldik koca yürekli beyefendi adam Allah da senden razı olsun.
Başkan! Bugün bu şehirde gökyüzündeki en parlak yıldızımız kaydı, gök kubbede hoş bir seda kaldı, iyi insandın zamansız olsa da iyi atlara binip gittin. Bu şehir seni asla unutmayacak.
